بررسی تجربی کارایی یک سیستم مرکب فتوولتائیک-حرارتی با به کارگیری دنبال کن خورشید شبه دو محوره

پنل های فتوولتائیک انرژی خورشید را مستقیما و بدون واسطه به انرژی الکتریکی تبدیل می کنند. عملکرد این پنل ها بستگی زیادی به شدت تابش برخوردی به آن ها دارد. شدت تابش خورشید بستگی به موقعیت خورشید نسبت به پنل (زاویه برخورد تابش به پنل) دارد. از طرف دیگر بازده پنل های فتوولتائیک بستگی به دمای آنها دارد. روش های مهم افزایش ظرفیت تولید انرژی الکتریکی، دنبال کردن خورشید و خنک کاری پنل هستند که به صورت قابل ملاحظه ای بازده و برق تولیدی پنل را زیاد می کند. سیستم های دنبال کننده خورشید به گونه ای طراحی شده اند که بر اساس زاویه سمت و زاویه ارتفاع خورشید با یک محور یا دو محور خورشید را دنبال کنند. در این پژوهش از یک سیستم دنبال کننده جدید برای نصب پنل فتوولتائیک بر روی آن استفاده شده است که از یک موتور محرک به جای دو موتور استفاده می شود و تابش دریافتی بیشتری را نسبت به دنبال کننده های تک محوره رایج دارد. خنک کاری پنل جهت کاهش دمای سلول ها و استفاده از آب به عنوان سیال خنک کن مانع از افت راندمان الکتریکی می شود.